Krynica Zdrój

krynica zdrójKrynica-Zdrój istniała już przed 1547r. o czym świadczy przywilej nadania sołectwa w tej miejscowości dla Danka z Miastka (dzisiaj Tylicz). Rozwój miasta w okresie późniejszym wiąże się już z odkryciem w XVIIw. leczniczych wartości źródeł mineralnych. Zaczątkiem uzdrowiska był zbudowany w 1794r. "Mały domek", który od 1804r. pomieścił pierwsze zakłady kąpielowe. W 1807r.
Krynica-Zdrój została nazwana urzędowo zdrojem kąpielowym i zaczął tu wkrótce ordynować pierwszy lekarz.
Wielką erę Krynicy-Zdroju jako uzdrowiska rozpoczęła w 1856r. działalność Józefa Dietla -
profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, uznawanego za ojca polskiej balneologii.
Już od 1858r. stosowano tu kąpiele borowinowe, a kontynuatorzy dzieła Dietla przyczynili się do rozwoju technicznego uzdrowiska.
W tym okresie powstały takie obiekty jak Stare Łazienki Mineralne, Stare Łazienki Borowinowe,
Dom Zdrojowy, drewniana Pijalnia Główna z deptakiem, liczne pensjonaty i Teatr Modrzewiowy .
Już wtedy rozwijały się noclegi w Krynicy Zdrój.
Do rozwoju uzdrowiska przyczyniło się również wybudowanie w 1876r. linii kolejowej do Muszyny.,
przedłużonej w 1911r. do Krynicy-Zdroju. W końcu wieku XIX Krynica Zdrój była modnym i elitarnym miejscem
pobytu i spotkań wielu sławnych Polaków (bywali tu m.in. J. Matejko, A. Grottger, H. Sienkiewicz, J.I. Kraszewski).
W okresie międzywojennym przebywali tu również: L. Solski, H. Modrzejewska, W. Rejmont, J. Tuwim,
K.I. Gałczyński, J. Kiepura. Do częstych pobytów Kiepury w Krynicy-Zdroju nawiązują organizowane obecnie festiwale nazwane jego imieniem.
W Teatrze Modrzewiowym (który niestety spłonął w 1943r.) występowali L. Solski i H. Modrzejewska.
Krynica-Zdrój znana jest z twórczości malarza prymitywisty Nikifora zwanego Krynickim.
Po I wojnie światowej uzdrowisko przejęły władze polskie. Odrestaurowano wtedy część obiektów
i wybudowano wiele nowych np. Nowe Łazienki Mineralne, pensjonat Lwigród, Nowy Dom Zdrojowy.
Zbudowano też schronisko na Jaworzynie Krynickiej i kolejkę na Górę Parkową, stadion zimowy oraz tor saneczkowy.
Krynica-Zdrój stała się również ośrodkiem sportów zimowych, odbyły się tu m.in. Mistrzostwa Europy w saneczkarstwie i Mistrzostwa Świata w hokeju na lodzie.
W 1919 roku nawczasy lub leczenie przybyło do Krynicy 10 tysięcy osób, a w 1938 roku liczba ta wzrosła do 40 tysięcy rocznie.
Druga wojna światowa i okres okupacji przerwały rozwój uzdrowiska. Po wojnie nastąpiła rozbudowa kurortu,
powstały nowe sanatoria branżowe, efektowny zakład przyrodoleczniczy,
Pijalnia Główna z salą koncertową, korty tenisowe, boiska. Krynica-Zdrój stała się największym
kurortem w zespole uzdrowisk krynicko-popradzkich. Ostatnie lata to intensywny rozwój infrastruktury sportowej i rekreacyjnej.
Największą inwestycją Polski południowej jest bez wątpienia kolej gondolowa na Jaworzynę Krynicką z towarzyszącą
jej siecią tras narciarskich oraz budowa hali sportowo-widowiskowej na bazie sztucznego lodowiska

Bolków | Duszniki Zdrój | Golińsk | Jagniątków | Karpacz | Kowary | Krynica Zdrój | Libusza | Łomnica | Michałowice | Muszyna | Mysłakowice | Nowy Sącz | Piechowice | Piwniczna Zdrój | Polanica Zdrój | Poronin | Przesieka | Rzeczka | Sobótka | Sosnówka | Stary Sącz | Stronie Śląskie | Szczawnica | Szczyrk | Szklarska Poręba | Ustroń | Wierchomla Mała | Wisła | Zakopane | Zieleniec | Żegiestów